Wycieczki, Wczasy, Wakacje nad morzem w Polsce

Propozycje miejscowości, atrakcje, aktywny wypoczynek

Zwiedzamy Kościerzynę

20 czerwiec 2012r.

Najciekawszym i zapewne najstarszym obiektem architektonicznym miasta jest ładna, usytuowana przy północno-wschodniej pierzei Placu 1 Maja siedziba Prezydium MRN. W górnej kondygnacji tego budynku mieścił się już w 1733 r. zbór ewangelicki, do, czasu zbudowania nowego na rynku. Czas powstania tej kamieniczki, zapewne od początku przeznaczonej na ratusz, nie jest znany. Wybiegająca z Placu 1 Maja ku południo-wschodowi ulica Gdańska prowadzi do położonego przy niej hotelu z restauracją i kawiarnią. Skręcająca obok hotelu w prawo uliczka prowadzi na Plac Wolności, miejsce postoju autobusów PKS. Niegdyś na tym miejscu znajdował się staw młyński, zasypany po I wojnie światowej. Budynek dawnego młyna o konstrukcji szkieletowej stojący po zachodniej stronie placu rozebrano przed około 10 laty, zostawiając jedynie kamień w chodniku. Przedłużeniem ulicy Gdańskiej jest ulica Waryńskiego, dawniej Kapliczna. Dochodzi się nią do pseudogotyckiej kapliczki z 1914 r. i dalej do Jeziora Kaplicznego, przy którym znajdowały się dawniej łazienki seminarium nauczycielskiego, przeniesione w 1904 r. na Jezioro G a ł ę ź n e, leżące ponad 1,5 km na północ od miasta. Jak głosi gadka ludowa, w Jeziorze Kaplicznym ukazywały się niegdyś nimfy i wabiły przechodniów w odmęty wodne. Dawniej teren ten przeznaczony był na miejsce spacerowe, a Towarzystwo Upiększania Miasta zbudowało tu promenadę, ustawiło ławki i urządziło mały wodospad. Prawdopodobnie czynny był tu niegdyś młyn wodny. Około 1 km dalej na południe leży jezioro Wierz y s k o, ponad 2 km długie, otoczone od południa lasami. Żyje w nim głównie leszcz; należy ono do rybaka indywidualnego. Droga prowadzi na zachodni kraniec jeziora, gdzie łączy się z szosą Kościerzyna — Stara Kiszewa — Starogard Gdański. Niegdyś w tym miejscu stała karczma i zapewne zajazd dla podróżnych. Doszedłszy do szosy skręcamy w lewo i nieco dalej udajemy się dróżką odbiegającą na zachód od szosy. Po kilkuset krokach udajemy się lewym jej odgałęzieniem do Jeziora Księżego. Otacza je około 180-letni las sosnowo-bukowy. Gnieżdżą się tu czaple. Projektuje się stworzenie tu rezerwatu faunistycznego o powierzchni 3,34 ha. Około 1 km dalej dochodzimy do południowo-wschodniego krańca dużego jeziora Osuszyno (Szarlota), przy którym rozbudowały się ośrodki wypoczynkowe zakładów pracy. Jezioro to, około 1,5 długie i do 1 km szerokie, rozlewa się wśród piaszczystych wzniesień porośniętych sosnowym lasem. Należy do rybaka indywidualnego. Na południe od niego znajduje się pośród rozległych połaci leśnych ponad 20 różnej wielkości jezior. Opodal jednego z bliższych o nazwie Płocice leży wieś Rotembark, miejsce rodzinne poety kaszubskiego Franciszka S ę -dzickiego, gorliwego działacza kaszubskiego, redaktora wielu pism, wielkiego miłośnika ziemi pomorskiej i żarliwego patrioty polskiego. Sędzicki zmarł w 1957 r. Powrót brzegiem jeziora Osuszyno i następnie leśną drogą do szosy Kościerzyna — Wdzydze Kiszewskie. Skręcamy w prawo i po 1,5 km marszu dochodzimy do przedmieścia Szydlice, niegdyś folwarku miejskiego, i dalej ulicą 8 Marca, a następnie Bieruta, niegdyś Długą, wracamy do Placu 1 Maja. Na południe od niego widać okazałą bryłę kościoła katolickiego, wzniesionego w latach 1917—1920 na miejscu, gdzie stał pierwotny z XIII w., a następnie barokowy z 1724 r. Z północnego naroża placu prowadzi ulica Świętojańska obok wzmiankowanego wyżej poewangelickiego kościoła z 1894 r. do skrzyżowania dróg, gdzie wznosi się pomnik ku czci pomordowanych przez hitlerowców nauczycieli powiatu kościerskiego. Pomnik stoi na skraju małego parku szkolnego. W głębi widać gmach Liceum Pedagogicznego w Kościerzynie. Wzniesiono go w 1878 r. dla seminarium nauczycielskiego (czynnego do 1935 r.), a po pożarze w 1901 r. przebudowano i rozbudowano w 1904 r. Obok w mniejszym budynku mieści się internat. Przed szkołą widać pomniczek Józefa Wybickiego. Jak już wspomniano, w zakładzie tym prowadzona była w latach 1888—1918 usilna, lecz bezskuteczna germanizacja młodzieży przez niemieckie grono nauczycielskie. Kres jego działalności w Kościerzynie położyła Komisja do Spraw Wyznaniowych i Szkolnych w Toruniu, zwolniwszy niemieckich nauczycieli w pierwszych miesiącach 1920 r. Naprzeciw gmachu liceum, po drugiej stronie ulicy Wybickiego widać nowe, wzniesione przed kilku laty, osiedle mieszkaniowe. Uliczka biegnąca na przedłużeniu ulicy Świętojańskiej prowadzi do Zakładów Mięsnych, wzniesionych w 1930 r. Około 1,5 km stąd na północny zachód Strzelnica, miejsce wypoczynku i rezerwat leśny o powierzchni 0,55 ha (dęby ok. 250-letnie). W kierunku zachodnim od skrzyżowania znajduje się ulica Kujacha. Idąc nią mijamy po prawej stronie przy ulicy 22 Lipca sżkołę podstawową ze schroniskiem młodzieżowym, a nieco dalej po lewej stronie Szpital Powiatowy otwarty w 1898 r. w dawnym domu starców, a ostatnio rozbudowany. Ulica Kujacha przechodzi w ulicę Curie-Skłodowskiej, przy której wznosi się okazały, zbudowany przed kilku laty gmach Przychodni Rejonowej i Pogotowia Ratunkowego. Odbiegająca w lewo ulica Świerczewskiego dochodzi do ulicy Bolesława Bieruta, gdzie pod nr 30 znajduje się Powiatowy Dom Kultury. Warto tam wstąpić i zwiedzić Izbę Regionalną. Zgromadzono w niej kaszubskie meble, eksponaty sztuki ludowej twórców z powiatu koś-cierskiego, maski i głowy na kijach przebierańców, którzy w wielu wsiach na Kaszubach jeszcze dziś chodzą po domach w okresie świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku (zwyczaj zwany "gwiózdci" lub "gwiżdże"). Nadto w Izbie zobaczyć można kaszubskie książki i gazety, portrety działaczy i pisarzy regionalnych itp. Można tam również posłuchać recytacji i pieśni kaszubskich (w nagraniu magnetofonowym) z wielkiego widowiska pt. Nasze strony, wystawianego przez młodzież kościerską. Zwłaszcza warte poznania są kaszubskie pieśni, często stare, pełne zadumy w melodii nawet wówczas, gdy słowa są zabawne, chętnie opiewające trud pracy, szczególnie rybaków. Wbrew bowiem powiedzeniu "Cassubia non cantat" rodzima pieśń zawsze towarzyszyła tu ludziom, trwając mimo zaborów, mimo germanizacji. Zbiory kaszubskiego folkloru muzycznego obejmują już obecnie parę tysięcy melodii i tekstów, z których 156 znaleźć można w śpiewniku L. R o p -p 1 a i W. K i r s t e i n a pt. Pieśni z Kaszub.

ocena 4,7/5 (na podstawie 3 ocen)

Czas na wakacje z ukochaną.
Kościerzyna, aktywny wypoczynek, turystyka